Voleybolda zeytin dalı: Nicos

C Spor 07.01.2004

ELENA DEMİRYÜREK

Ege'nin karşı kıyılarında birbirleriyle yüzyıllardır kâh dargın kâh barışık bir şekilde yaşayan Türk-Yunan halkının arasındaki barış ve sorunsuzca yaşama isteğinin bir çığlığı gibidir bu türkü:
''Bir el uzanır sana sınırların ardından / Büyümeli sevdamız kardeşlik toprağında... / Ver elini ver bana Eftalya '' ....
Yunanistan'dan bizim kültürümüze hiç de yabancı olmayan bir voleybolcu geldi Fenerebahçe'ye... Nicos Samaras , ailesinin ve kız arkadaşının desteğini de alarak Türkiye'de forma giymeye karar verdi. 300'den fazla Yunanistan Ulusal Takımı'nda, Yunanistan'ın Panathinakos Athens, AEK Athens ve İtalya'nın Sira Falconaba gibi köklü kulüpleri ile olimpiyatlarda sayısız kez forma giyen Samaras, ''Kendimi evimde hissediyorum'' dediği Türkiye'de kalmaya karar verdiğini ve ilerde yaşadığı şehirde Türk müteahitlere de bir ev yaptırmayı istediğini söyledi. Samaras ile Türkiye'ye gelişini, Türk-Yunan ilişkilerini ve ilerde yapmak istediklerini konuştuk.

-Son dönemde barış rüzgârları esse de Türkiye ile Yunanistan arasında hâlâ politik sorunlar var. Hiç endişe duydunuz mu gelirken?
NİCOS SAMARAS: Dediğiniz gibi bu politik bir sorun ve ben politikacı değilim. Endişelenmem için de hiçbir neden yok. Çünkü uzun süre Edirne'nin ışıklarını görerek uyudum. Politik sorunların dışında iki ülke halkı arasında kimsenin alıp veremediği bir şey yok.

- Yunanistan'da ya da başka bir Avrupa takımında da oynayabilirdiniz. Ama F.Bahçe'yi tercih ettiniz.
- Geçen yıl gerek ekonomik gerekse organizasyon açısından takımımda tam bir kaos hakimdi. Liglerin başlamasına kısa bir süre vardı. Bir sporcunun formunu koruması ve sorunlardan uzak durması çok önemli. Bu durumda benim için en iyi şey rahat edebileceğim bir yere transfer olmaktı. Gelen teklifler arasında Türkiye en yakındı ve düşünmek için de fazla vaktim yoktu. Bir da Türkiye ligleri bana ilginç geliyordu. Burada olmayı hiç de yadırgamadım.

- Aileniz ve kız arkadaşınızın tepkisi ne oldu?
- Hiçbir tepki göstermediler. Özellikle annem çok memnum oldu. Çünkü İtalya'da oynarken onları görmem çok zor oluyordu. Ama şimdi istediğimiz zaman birbirimizi görebiliyoruz. İstanbul Aleksandropolis'e Atina'dan daha yakın. Bu nedenle bu şehri daha çok seviyorum. Kız arkadaşım Elena her zaman olduğu gibi beni destekledi. Yılbaşı için beni görmeye geldi. Şu anda da yanımda. Yakında evleneceğiz ve burada olmamdan rahatsız değil.

- Fenerbahçe bu sezon ne yapar?
- Şu andaki hedefimiz ligi ilk dörtte tamamlamak. Bu sayede Avrupa Kupaları'na katılabilir ve daha başarılı olabiliriz. Bu da hem oyuncular hem de takım için büyük avantaj olacaktır.

-Takım arasındaki ilişkiler nasıl?
- Oyun sırasında ve sonrasında arkadaşlıklarımız çok iyi. Bana sıcakkanlı yaklaşıyorlar. Herkesle iyi anlaşıyorum diyebiliriz. Çünkü voleybol dili her ülkede aynıdır. Bu sporun birleştiriciliğini de ortaya koyuyor. Bazı voleybolcuları Ulusal Takımdan da tanıyorum. Bu da beni onlara daha da yakınlaştırıyor.

-Gelecek sezon için planlarınız nelerdir?
- Ben İstanbul'da çok mutluyum. Burada hiçbir yerde olmadığım kadar kendimi evimde hissediyorum. Bu da performansımı arttırıyor. Alışmak gibi bir problem yaşamıyorum. Benim için önemli olan öncelikle bu sezon. Fenerbahçe'de başarılı bir grafik sergilemeye çalışacağım. Sezon bittiğinde yöneticilerle konuşacağım ve eğer anlaşırsak kalacağım.

-Türkiye'ye kendinizi yakın hissediyor musunuz?
- 27 yıl boyunca Türkiye'ye 5 kilometre uzaklıkta yaşadım. Türk arkadaşım var Trakya'da ve Yunanistan'da... Atina ya da başka bir şehirde yaşasaydım kesinlikle yabancılık çekebilirdim ama Aleksandropolis'te bu mümkün değil. Trakya'da içiçe yaşıyoruz. Bu da benim burada yabancılık çekmemi engelliyor. Türkçe'yi de birkaç ay içinde öğrenirsem hiç bir problem yaşamayacağım.
F.Bahçeli voleybolcu Türkiye'de uzun yıllar oynamak istediğini söyledi.